Νερό στο Καστελόριζο με πλοίο του «αντιπαραγωγικού» Πολεμικού Ναυτικού!!!

Τα ξερονήσια του Καστελόριζου και της Ρω τ’ αγαπώ. Έμεινα μόνη μου το 1943 στο Καστελόριζο με την τυφλή μου μάνα, όταν έφευγαν όλοι οι κάτοικοι του νησιού στη Μέση Ανατολή και στην Κύπρο.

Με την Ελληνική σημαία υψωμένη και την αγάπη για την Ελλάδα βαθιά ριζωμένη μέσα μου πέρασα όλες τις κακουχίες…
Βέβαια η ζωή στη Ρω δεν είναι και τόσο ευχάριστη, αλλά νιώθεις πιο πολύ την Ελλάδα, χαμένος όπως είσαι στο πέλαγος, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τις τουρκικές ακτές.

Την ελληνική σημαία θέλω να μου τη βάλουν μαζί μου στον τάφο.

(Η «κυρά της Ρω» πέθανε σε ηλικία 94 ετών, στις 13/5/1982)

Το Καστελόριζο δεν έχει νερό. Οι κάτοικοι πηγαίνουν στην Τουρκία για τρόφιμα και για να βρουν οδοντίατρο.

Το «παραγωγικό» Ελληνικό Κράτος με τα «παραγωγικά» στελέχη, τους έχει ξεχάσει.

ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΗΣ, Δήμαρχος Καστελόριζου:

«Μας άφησαν τέσσερις ημέρες χωρίς νερό, ευτυχώς είχαμε θάλασσα. Ρίξαμε θαλασσινό νερό μέσα στο γλυκό»

Χαρακτήρισε «ανεγκέφαλους» όσους έχουν την τύχη του λαού στα χέρια τους και τόνισε ότι πλέον οι κάτοικοι προμηθεύονται όλα τα αγαθά από την Τουρκία στην οποία μεταβαίνουν κρατώντας στα χέρια τους τις ταυτότητές τους… «Δεν τους ενδιαφέρει τίποτα πέρα από τους εαυτούς τους και το κράτος των Αθηνών» είπε ο κ. Πανηγύρης ο οποίος προ ημερών έστειλε επιστολή στον ίδιο τον πρωθυπουργό ζητώντας την παρέμβαση του προκειμένου να δοθεί λύση στο πρόβλημα.

Τελικά νερό στέλνουν με πλοίο του «αντιπαραγωγικού» Πολεμικού Ναυτικού!!!

—————————————————————————————

Η Ρω βρίσκεται 4 μίλια δυτικά από το Καστελλόριζο και σε απόσταση 12 μιλίων από τις τουρκικές ακτές. Σ΄ αυτό το άγονο νησί, έζησε μια Ελληνίδα νησιώτισσα. Η Δέσποινα Αχλαδιώτη έγινε γνωστή στο πανελλήνιο ως «κυρά της Ρω» διότι επί 40 χρόνια (από το 1943 ως το θάνατό της) ύψωνε την ελληνική σημαία στην ακριτική νησίδα της Ρω κάθε πρωί και τη κατέβαζε με τη δύση του ήλιου, για να πει σ’ όλους, πως τούτος ο τόπος που πατούσε, απέναντι από τα τουρκικά παράλια, ήταν Ελλάδα.
Στη Ρω είχε εγκατασταθεί με τον άντρα της, Κώστα και την τυφλή μητέρα της από το 1924. Μετά το θάνατο και του άντρα της και της μητέρας της, η κυρα-Δέσποινα ή η «Κόρη της Ρω» όπως την έλεγαν στο νησί, κατόρθωσε μόνη της να κατοικήσει και να κρατήσει ελληνικό το νησάκι της, καλλιεργώντας και βόσκοντας εκεί τα λιγοστά ζώα της. Στον Β’ ΠΠ πήγε στο Καστελόριζο και έδρασε με τις αποστολές στρατευμάτων για τη Μέση Ανατολή, κρύβοντας και φυγαδεύοντας αξιωματικούς και στρατιώτες. Συνεργάσθηκε με τον Ιερό Λόχο και με άλλους αντιστασιακούς. Η «κυρά της Ρω» απεβίωσε σε ηλικία 94 ετών, σε νοσοκομείο της Ρόδου, στις 13 Μαΐου του 1982. Στις 14 Μαΐου 1982, η Δέσποινα Αχλαδιώτη κηδεύτηκε με τιμές εθνικής ηρωίδας στο Καστελλόριζο και ετάφη κάτω από τον ιστό όπου ύψωνε τη σημαία.